θαητός

θαητός: θᾱητός (-ός, -όν; -άν; -όν, -οῖσι, -όν.)

1 wonderful, bewondered
θαητὸν ἀγῶνα O. 3.36

θαητὸν μέγαρον πάξομεν O. 6.2

θαητοῖσι γυίοις P. 4.80
αἰσχύνοι δέ οἱ θαητὸν εἶδος (of an oak) P. 4.264
οἳ τεὸν δόμον Πυθῶνι δίᾳ θαητὸν ἔτευξαν P. 7.12
ἐπεὶ θαητὸν εἶδος ἔπλετο of the daughter of Antaios P. 9.108 τὸν Ἱπποκλέαν ἔτι καὶ μᾶλλον σὺν ἀοιδαῖς θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν pr. P. 10.58
θαητὰν ἐς αἴγλαν παῖς Διὸς μόλεν N. 1.35

ἄνδρα δ' ἐγὼ μακαρίζω μὲν καὶ τὸ θαητὸν δέμας N. 11.12

Ἀοσφόρος θαητὸς ὣς ἄστροις ἐν ἄλλοις I. 4.24

Игры ⚽ Нужен реферат?

θαητός — θαητός, ή, όν (Α) θηητός*, θαυμαστός. [ΕΤΥΜΟΛ. Δωρ. τ. πρβλ. ιων. θηητός, αττ. θεατος*] … Dictionary of Greek
θαητός — θᾱητός , θηητός gazed at masc nom sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θηητός — θηητός, ή, όν ιων. τ., θαητός, ή, όν δωρ. τ. (Α) [θηέομαι] αυτός ο οποίος προκαλεί θαυμασμό ή έκπληξη σε όποιον τόν βλέπει … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias